The Urgency of International Cultural Cooperation Amid Global Cuts

Why Does it Matter and Why Should You Care?

Read in Dutch below

In a time of rising global challenges, where governments in the US, Belgium, the UK, France, Germany, and the Netherlands are slashing international development budgets, the Prince Claus Fund and Cultural Emergency Response call for urgent, decisive action. This is not just about funding—it’s about safeguarding humanity’s shared future.

The impact of international cultural collaboration is profound and life-changing. The stories of individuals like art manager and curator from Ukraine, Vitalyi Matukhno, who received the Prince Claus Fund Seed Award in 2021, remind us of its true value. For him, it was not just financial—it was life-saving.

"Initially, when I received the Prince Claus Fund Seed Award, I had plans to develop my personal projects. But with the beginning of a full-scale war in Ukraine, I was forced to leave my home. If not for the grant received from the Prince Claus Fund, I would not have been able to continue working today. In fact, it saved my life, in a way." Reflects Vitalyi Matukhno.

The policy, ‘Restructuring Development Aid’ presented by Minister Klever on 20 February 2025, aims to cut all support for international cultural cooperation by 2029 – threatening to dismantle the Netherland's international cultural policy and removing a crucial lifeline, with devastating consequences for billions.

As Heba Hage-Felder, Cultural Emergency Response partner and grantee, and former director of the Arab Image Foundation, puts it: "Including culture in humanitarian relief actions and moving away from only supporting physiological needs is the difference between living and being alive."

Culture is not a luxury—it is fundamental to survival, resilience, and recovery. Both the Prince Claus Fund and Cultural Emergency Response have decades of experience showing how safeguarding culture in times of crisis can restore dignity, strengthen communities, and support long-term reconstruction. As cultural development cooperation faces unprecedented cuts, its role must not be diminished.

Restructuring Development Support in the Netherlands

The Dutch government’s restructuring of its development aid policy is a stark reminder of shifting priorities. With a focus on national interests such as trade, economy, security, and migration, and a massive reduction in funding -down from €6.1 billion in 2024 to €3.8 billion by 2029- many fundamental initiatives face the axe. This includes projects on gender equality, vocational education, sports, and culture. While the focus is being shifted to trade - the true cost these cuts undermine the very core of human connection and solidarity across borders.

Foreign cooperation, which represents less than 1% of national budgets, might seem negligible, but it plays an irreplaceable role in transforming lives. In the Netherlands, the percentage of Gross National Income (GNI) allocated to international development is set to drop from 0.62% in 2024 to just 0.44% in 2029, a stark reminder of the importance of prioritizing collective well-being over short-term gain. It's important to not give into the political rhetorics - "the cuts to development cooperation will severely affect people living in extreme poverty or  in need worldwide. Dutch people are concerned about their energy bills, the cost of living, and access to healthcare. These concerns are closely linked to what happens abroad," - writes Partos - the trade association for development cooperation.

"In this time of geopolitical tensions and global challenges such as poverty, climate change, conflicts, and the erosion of the international legal order, intensifying our development efforts would be justified. This makes these cuts incomprehensible and short-sighted. Especially in times of crisis, we must invest in sustainable development for stability, peace, and security," - says Liana Hoornweg, director of Partos.

Why Cultural Cooperation Matters

Amidst these cuts, cultural collaboration stands as a pillar of hope, even when its value is underestimated. The Prince Claus Fund and Cultural Emergency Response believe that culture is a fundamental human need. Especially in times of crisis, culture becomes the thread that holds communities together.

The Global Solidarity Report 2024 reveals that despite rising geopolitical tensions, weakened institutions, and inadequate collective action on issues such as climate change, conflict, and inequality, many people still support international cooperation, recognizing its necessity for addressing global challenges. Expressing your opinion matters now more than ever – we must speak up and advocate for the issues we deem urgent.

In the Netherlands the creative industry contributes approximately €7 billion annually to the economy. Over 300,000 people are employed in this sector, making up around 4% of the workforce, especially among youth and women. The Netherlands has built a strong international reputation through expertise in design, creative industries, and heritage protection. Cultural engagement enhances diplomatic relationships, opens economic opportunities, and solidifies the Netherlands' position as a global cultural leader.

Cultural initiatives serve as a diplomatic tool, strengthening international partnerships and fostering collaboration on migration and security. By supporting creative industry training, entrepreneurship, and heritage preservation, cultural programs directly strengthen civic participation and contribute to stable and open societies —ultimately reinforcing both global and Dutch security and prosperity.

As Sanne Letschert, Director of Cultural Emergency Response, states, “Cultural heritage is about much more than buildings, sites, or collections. It is about protecting who we are and what connects us. Over the years, we have seen that our work directly contributes to economic revival and more stable, resilient communities—especially in times of crisis. Culture plays a crucial role in humanitarian aid and recovery.”

Decades of Cultural Impact

For nearly three decades, the Prince Claus Fund, together with Cultural Emergency Response have been at the forefront of supporting cultural development worldwide. Through our efforts, over 2,965 projects have been realized, empowering 50,000 individuals across 144 countries. These initiatives have sparked solidarity, built bridges, and strengthened communities.

As Marcus Desando, Executive Director of the Prince Claus Fund, states, "Global challenges such as climate crises, racial injustice, authoritarianism, war, and exploitative industries are deeply interconnected, requiring collective international action. Art and culture serve as powerful tools for fostering solidarity and shaping alternative solutions."

The erosion of support for cultural collaboration is not just an economic loss, it is a loss of humanity itself. The voices of artists, activists, heritage stewards, and change-makers who are advocating for gender equality, climate justice, and human rights must be heard, supported, and amplified.

Samar Abu Elouf, Prince Claus Fund Awardee, has spent over a decade as a photojournalist, challenging traditional gender roles and carving out new paths for women in the Israeli-occupied Palestinian territories. Over the years, her powerful images—capturing the stark realities of death, displacement, and despair, as well as moments of joy and resilience—have mesmerized audiences worldwide. Her most recent work, which documents the horrors of Gaza, has not only earned widespread critical praise but also provided crucial, reliable information that has been featured in major media outlets like the New York Times and CNN, informing millions across the globe about the situation on the ground.

“I’m not just a person with a camera, I’m a human being. (...) Being a journalist in Gaza feels like you’re dying on the inside over and over again.” - says Samar in her interview with CNN.

This is something that Joanne Farchakh Bajjaly, a Cultural Emergency Response partner and grantee, also understands deeply. On August 4, 2020, just one day after the devastating Beirut port explosion, she called Cultural Emergency Response. In less than a minute, much of Lebanon’s capital had been destroyed. Having spent years working on emergency preparedness and providing rapid relief for cultural heritage in Beirut, Joanne knew exactly what was at stake—her people’s heritage was in immediate danger. Four years later, a new crisis emerged: war. Without hesitation, we mobilized our networks to launch emergency heritage protection efforts for several local museums and collections across Lebanon.

The impact goes far beyond physical protection. Cultural heritage is not just about preserving art and history—it is about ensuring economic stability, strengthening social cohesion, and helping communities rebuild with dignity. Joanne and her team at Biladi are proof of this. Cultural heritage is not just about the past, it is about securing a future.

As Joanne Farchakh Bajjaly puts it: “We learned that despite all kinds of disasters, people don’t give up on their heritage.”

Culture is a Human Right

Cutting support for international cultural cooperation comes at a disproportionate cost. Halting even the modest investment in international cultural cooperation weakens economic, security, and diplomatic influence, undermining not only Dutch national interests but also the communities that rely on it. Culture fosters societal resilience, strengthens economies, and reinforces global stability—its impact extends far beyond borders.

More than a policy, this is about people. The Netherlands has a long recognized the value of international cultural collaboration. Now is not the time to turn away.

We call on policymakers and for our communities to reject these cuts and reaffirm the Netherlands’ commitment to protecting culture as a vital force for connection and global solidarity.

De Dringende Noodzaak van Internationale Culturele Samenwerking in Tijden van Wereldwijde Bezuinigingen – Waarom het Ertoe Doet en Waarom Het Jou Raakt.

Read in English above

In een tijd van toenemende wereldwijde uitdagingen, waarin landen als de Verenigde Staten, België, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland en Nederland snijden in de internationale budgetten voor ontwikkelingshulp, roepen het Prins Claus Fonds en de Cultural Emergency Response op tot dringende en besluitvaardige actie. Dit gaat niet alleen om financiering – het gaat over het beschermen van de gezamenlijke toekomst van de mensheid.

De impact van internationale culturele ontwikkelingshulp is diepgaand en levensveranderend. De verhalen van onder meer kunstmanager en curator uit Oekraïne, Vitalyi Matukhno, die in 2021 de SEED Award van het Prins Claus Fonds ontving, herinneren ons aan de werkelijke waarde ervan. Voor hem was het niet alleen financieel, het was ook levensreddend.

"Toen ik de SEED Award van het Prins Claus Fonds ontving, had ik aanvankelijk plannen om mijn persoonlijke projecten te ontwikkelen. Maar met het begin van een grootschalige oorlog in Oekraïne werd ik gedwongen mijn huis te verlaten. Zonder de beurs van het Prins Claus Fonds had ik vandaag de dag niet verder kunnen werken. Sterker nog, het heeft in zekere zin mijn leven gered", reflecteert Vitalyi Matukhno.

Het Nederlandse beleid, zoals gepresenteerd op 20 februari 2025 door minister Klever, heeft als doel de ontwikkelingshulp in Nederland te herstructureren door onder andere alle internationale hulp aan cultuur te schrappen. Dit dreigt het internationale cultuurbeleid van Nederland te ontmantelen en een cruciale levensader weg te nemen, met verwoestende gevolgen voor miljarden mensen.

Zoals Heba Hage-Felder, partner van Cultural Emergency Response en voormalig directeur van de Arab Image Foundation, het uitdrukt: "Door cultuur op te nemen in humanitaire hulpacties en niet alleen de elementaire behoeften te ondersteunen, maken we het onderscheid tussen echt leven en slechts in leven zijn."

Cultuur is geen luxe, het is fundamenteel voor overleving, veerkracht en herstel. Zowel het Prins Claus Fonds als Cultural Emergency Response hebben in de afgelopen tientallen jaren laten zien hoe het beschermen van cultuur in tijden van crisis de waardigheid herstelt, gemeenschappen versterkt en wederopbouw op de lange termijn ondersteunt. Nu culturele ontwikkelingssamenwerking te maken krijgt met ongekende bezuinigingen, mag de impact daarvan niet uit het oog verloren worden.

Herstructurering van Ontwikkelingshulp in Nederland

De herstructurering van het ontwikkelingshulpbeleid van de Nederlandse regering is een duidelijke herinnering aan verschuivende prioriteiten. Met een focus op nationale belangen zoals handel, economie, veiligheid en migratie, en een enorme vermindering van de financiering van ontwikkelingshulp - van € 6,1 miljard in 2024 tot € 3,8 miljard in 2029 - staan veel fundamentele initiatieven op de rand van de afgrond. Denk hierbij aan projecten op het gebied van gendergelijkheid, beroepsonderwijs, sport en cultuur. Terwijl de focus verschuift naar handel, ondermijnen de werkelijke kosten van deze bezuinigingen de essentie van menselijke verbinding en solidariteit over grenzen heen.

Internationale ontwikkelingssamenwerking, dat minder dan 1% van de nationale begroting vertegenwoordigt, lijkt misschien verwaarloosbaar, maar speelt een onvervangbare rol bij het veranderen van levens. In Nederland zal het percentage van het bruto nationaal inkomen (BNI) dat aan ontwikkelingshulp wordt besteed dalen van 0,62% in 2024 tot slechts 0,44% in 2029, wat een scherpe herinnering is aan het belang van het prioriteren van collectief welzijn boven kortetermijnwinst. Het is belangrijk om niet toe te geven aan de politieke retoriek: "de bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking zullen mensen die wereldwijd in extreme armoede of nood leven zwaar treffen. Nederlanders maken zich zorgen over hun energierekening, de kosten van levensonderhoud en de toegang tot gezondheidszorg. Deze zorgen hangen echter nauw samen met wat er in het buitenland gebeurt", schrijft Partos, de brancheorganisatie voor ontwikkelingssamenwerking.

"In deze tijd van geopolitieke spanningen en globale uitdagingen als armoede, klimaatverandering, conflicten en afkalving van de internationale rechtsorde, zou een intensivering van onze ontwikkelingsinzet gerechtvaardigd zijn. Dat maakt deze bezuiniging onbegrijpelijk en kortzichtig. Juist in tijden van crisis moeten we investeren in duurzame ontwikkeling voor stabiliteit, vrede en veiligheid", stelt Liana Hoornweg, directeur van Partos.

Waarom Culturele Ontwikkelingshulp Belangrijk is

Te midden van deze bezuinigingen staat culturele ontwikkelingshulp als een baken van hoop overeind, zelfs als de waarde ervan wordt onderschat. Het Prins Claus Fonds en Cultural Emergency Response geloven dat cultuur een fundamentele menselijke behoefte is. Vooral in tijden van crisis werpt cultuur zich op als dé rode draad die gemeenschappen bij elkaar houdt.

Uit het Global Solidarity Report 2024 blijkt dat ondanks toenemende geopolitieke spanningen, verzwakte instituties en ontoereikende collectieve actie op het gebied van kwesties als klimaatverandering, conflicten en ongelijkheid, veel mensen internationale samenwerking nog steeds steunen en de noodzaak ervan erkennen om wereldwijde uitdagingen aan te pakken. Het is nu belangrijker dan ooit om van ons te laten horen. We moeten ons uitspreken en pleiten voor de kwesties die we belangrijk en urgent vinden.

De Nederlandse creatieve sector draagt ongeveer €7 miljard per jaar bij aan de economie. Er werken meer dan 300.000 mensen in deze sector, voornamelijk jongeren en vrouwen, wat goed is voor ca. 4% van de werkzame bevolking. Nederland heeft een sterke internationale reputatie opgebouwd door zijn expertise in design, creatieve industrieën en de bescherming van erfgoed. Culturele betrokkenheid versterkt diplomatieke relaties, creëert economische kansen en verstevigt de positie van Nederland als wereldwijde culturele leider.

Culturele initiatieven dienen als een diplomatiek instrument, waarmee internationale partnerschappen worden versterkt en samenwerking op het gebied van migratie en veiligheid wordt gestimuleerd. Door de ondersteuning van opleidingen in de creatieve industrie, ondernemerschap en het behoud van erfgoed versterken culturele programma’s de burgerparticipatie en dragen ze bij aan stabiele en open samenlevingen. Uiteindelijk versterkt dit zowel de wereldwijde als de Nederlandse veiligheid en welvaart.

Sanne Letschert, Directeur van Cultural Emergency Response, verwoordt het als volgt: “Cultureel erfgoed gaat over meer dan alleen gebouwen, plekken of collecties. Het gaat over de bescherming van wie we zijn en wat ons verbindt. Door de jaren heen hebben we gezien dat ons werk direct bijdraagt aan economisch herstel en stabielere, meer veerkrachtige gemeenschappen, vooral in tijden van crisis. Cultuur speelt een cruciale rol in humanitaire hulp en herstel.”

Decennialang Culturele Impact

Al bijna dertig jaar neemt het Prins Claus Fonds, samen met Cultural Emergency Response, het voortouw waar het gaat om ondersteuning van culturele ontwikkeling wereldwijd. Dankzij onze inspanningen zijn er meer dan 2.965 projecten gerealiseerd, waarmee 50.000 mensen in 144 landen zijn geholpen. Deze initiatieven hebben gezorgd voor solidariteit, hebben bruggen gebouwd en gemeenschappen versterkt.

Marcus Desando, Directeur van het Prins Claus Fonds, zegt hierover: "Mondiale uitdagingen zoals klimaatcrises, raciale onrechtvaardigheid, autoritarisme, oorlog en industriële uitbuiting zijn nauw met elkaar verbonden, en kunnen alleen door collectieve internationale actie worden aangepakt. Kunst en cultuur zijn krachtige instrumenten om solidariteit te bevorderen en alternatieve oplossingen vorm te geven."

De ondermijning van culturele samenwerking is niet slechts een economisch verlies, het is een verlies van menselijkheid. De stemmen van kunstenaars, activisten, erfgoedbeheerders en changemakers die pleiten voor gendergelijkheid, klimaatrechtvaardigheid en mensenrechten moeten worden gehoord, ondersteund en versterkt.

Samar Abu Elouf, begunstigde van het Prins Claus Fonds, werkt al meer tien jaar als fotojournaliste, waarbij ze traditionele genderrollen uitdaagt en nieuwe paden uitstippelt voor vrouwen in de door Israël bezette Palestijnse gebieden. Haar krachtige beelden, waarmee ze de harde realiteit van dood, ontheemding en wanhoop vastlegt, maar ook momenten van blijdschap en veerkracht, kennen al jarenlang over de hele wereld een gefascineerd publiek. Haar meest recente werk, waarmee ze de verschrikkingen in Gaza documenteert, heeft niet alleen veel lof gekregen, maar ook cruciale betrouwbare informatie opgeleverd die werd opgepakt door belangrijke media als de New York Times en CNN, waardoor miljoenen mensen over de hele wereld in inkijk kregen op de situatie ter plaatse.

“Ik ben niet zomaar iemand met een camera, ik ben een mens. (...) Als journalist in Gaza voelt het alsof je van binnen steeds weer doodgaat.” – aldus Samar in haar interview met CNN.

Dit is iets wat Joanne Farchakh Bajjaly, partner en begunstigde van Cultural Emergency Response, maar al te goed begrijpt. Op 4 augustus 2020, slechts één dag na de verwoestende explosie in de haven van Beiroet, belde ze Cultural Emergency Response. In minder dan een minuut was de Libanese hoofdstad grotendeels verwoest. Joanne had jarenlang gewerkt aan paraatheid voor noodsituaties en snelle hulp aan het culturele erfgoed van Beirut en wist precies wat er op het spel stond: het erfgoed van de bevolking was in gevaar. Vier jaar later ontstond een nieuwe crisis: oorlog. Zonder aarzeling mobiliseerden CER haar netwerken om noodmaatregelen voor het behoud van het erfgoed in gang te zetten voor diverse lokale musea en collecties in heel Libanon.

De impact gaat veel verder dan fysieke bescherming. Cultureel erfgoed gaat niet alleen over het behoud van kunst en geschiedenis. Het zorgt voor economische stabiliteit, versterkt de sociale cohesie en helpt gemeenschappen om met waardigheid te herbouwen. Joanne en haar team bij Biladi zijn hiervan het bewijs. Cultureel erfgoed gaat niet alleen over het verleden, maar ook over het veiligstellen van een toekomst.

Joanne Farchakh Bajjaly zeg hierover: “We hebben geleerd dat mensen, ondanks alle soorten rampen, hun erfgoed niet opgeven.”

Cultuur is een Mensenrecht